FAQ - Najczęściej zadawane pytania

Branża kontaktologiczna rozwija się w bardzo szybkim tempie. Co rusz pojawiają się nowe, coraz bardziej udoskonalone soczewki zapewniające wysoki komfort użytkowania i bardzo dobrą jakość widzenia. Występują w wielu wariantach dzięki czemu można je dopasować praktycznie każdemu u kogo nie stwierdzono przeciwwskazań do ich noszenia. Dzielą się ze względu na:

• materiał z jakiego są wykonane:
  • twarde - coraz rzadziej stosowane, wykonane ze szkła organicznego PMMA, (Polimetakrylan metylu);
  • sztywne gazoprzepuszczalne (RGP) - przeznaczone głównie do korekcji wysokiego astygmatyzmu, przy nieregularnej rogówce czy stożku rogówki;
  • miękkie - hydrożelowe i silikonowo-hydrożelowe.
• rodzaj korygowanej wady wzroku:
  • sferyczne - do korekcji nadwzroczności lub krótkowzroczności,
  • toryczne - do korekcji astygmatyzmu,
  • multifokalne (progresywne) - do korekcji prezbiopii.
• tryb noszenia:
  • dzienny - noszone w ciągu dnia, zdejmowane na noc,
  • przedłużony - z możliwością niezdejmowania do 6 nocy,
  • elastyczny - pozwalający na okazjonalne spanie w soczewkach,
  • ciągły - bez konieczności zdejmowania nawet do 30 dni i nocy.
• tryb wymiany:
  • jednodniowe - jednorazowe,
  • częstej wymiany (wielokrotnego użytku): stosowane przez określony czas: dwutygodniowe (przeznaczone 14 dni od otwarcia), miesięczne (przeznaczone 30 dni od otwarcia),
  • konwencjonalne (roczne), stosowane wyłącznie do noszenia w trybie dziennym.
• zastosowanie:
  • lecznicze (terapeutyczne) - jako nośnik leków lub opatrunek stosowany w schorzeniach lub urazach rogówki,
  • kosmetyczne (kolorowe) - zmieniające lub pogłębiające kolor tęczówki oka. Służą również do zakrywania np. defektów tęczówki.

Soczewki kontaktowe należy dobierać u specjalisty, który jako jedyny ma możliwość w zależności od stanu oka, wady wzroku, naszych potrzeb i wymagań wzrokowych dopasować te najbardziej dla nas odpowiednie.

Pierwsze soczewki kontaktowe powinny zostać dobrane przez specjalistę. Są jednak modele szczególnie polecane użytkownikom dopiero rozpoczynającym swoją przygodę z tą formą korekcji wad wzroku. Zazwyczaj są to jednodniowe soczewki kontaktowe.

Wśród nich wyróżnić można soczewki jednodniowe #bioview Daily. Silikonowo-hydrożelowy materiał zapewnia komfort noszenia przez cały dzień oraz doskonałe dopasowanie do oka. Wysoki współczynnik uwodnienia oraz przepuszczalności tlenu minimalizuje ryzyko zmęczenia wzroku po całym dniu. Atutem są również filtry blokujące promieniowanie UVA i UVB.

Kolejnym polecanym modelem dla początkujących są soczewki jednodniowe ACUVUE® OASYS 1-Day. Dzięki zwiększonej średnicy zapewniają lepsze dopasowanie do oka, a także ułatwiają sam proces aplikacji. Nad komfortem użytkowania czuwa wysoki poziom uwodnienia i przepuszczalności tlenu. Bezpieczeństwo wzroku zwiększają filtry UV.

Soczewki jednodniowe AquaView Daily o wysokim współczynniku przepuszczalności tlenu zapewniają komfort użytkowania przez cały dzień. Konstrukcja wzbogacona o hialuronian sodu sprawia, że soczewki są miękkie i dobrze dopasowują się do oczu. Dodatkowo zostały wyposażone w filtry UV.

Polecane są również soczewki jednodniowe 1-DAY ACUVUE® MOIST o właściwościach nawilżających. Zostały wzbogacone o jedwabistą powłokę zwiększającą komfort użytkowania. Ich konstrukcja szybko dopasowuje się do kształtu oka. Atutem są także filtry przeciw promieniowaniu UVA i UVB.

Soczewki jednodniowe Dailies Total® 1 to wygodne rozwiązanie dla osób zaczynających swoją przygodę z tą formą korekcji wad wzroku. Wyróżnia je gradient nawodnienia z wysoką zawartością wody w wewnętrznej części. Atutem jest wysoka przepuszczalność tlenu oraz szybkie dopasowanie do kształtu oka.

Soczewki kontaktowe powinny być dopasowane do indywidualnych preferencji, wady oraz stylu życia każdego pacjenta. Rankingi soczewek pozwalają jednak na określenie, które z nich cieszą się największą sympatią wśród użytkowników oraz są najchętniej wybierane.

Wśród soczewek jednodniowych najczęściej wybierane są ACUVUE® OASYS 1-Day. Wyposażone są w filtry chroniące przed promieniowaniem UVA i UVB. Uwodniony silikon zapewnia wysoki poziom nawilżenia przez cały dzień, jednocześnie oferując wysoką tlenoprzepuszczalność.

Popularnie wybierane dwutygodniowe soczewki kontaktowe to ACUVUE® OASYS. Podobnie jak model powyżej wyposażone są w filtry chroniące przed promieniowaniem UVA i UVB. Odznacza je wysoki poziom nawilżenia, który ogranicza ryzyko powstawania podrażnień oraz zaczerwienień oczu. Można z nich korzystać w trybie ciągłym - maksymalnie przez 6 dni i nocy.

Chętnie wybierane soczewki miesięczne to #bioview Monthly. Zostały wyprodukowane z materiału o wysokim poziomie uwodnienia. Dzięki temu zapewniają odpowiednie nawilżenie przez cały dzień oraz idealnie dopasowują się do naturalnego kształtu oka. Chronią przed promieniowaniem UVA i UVB.

Użytkownicy soczewek kwartalnych często sięgają po BioAir 38FW. Można jest stosować przez 3 miesiące. Chronią przed promieniowaniem UVA i UVB. Zapewniają wysoką jakość widzenia dzięki odpowiedniemu poziomowi nawilżenia materiału oraz jego biozgodności z ludzkim okiem.

Wśród użytkowników rocznych soczewek kontaktowych popularnością cieszą się Zero 6 Sphere RX. Są wykonane z materiału o wysokim poziomie uwodnienia, który bardzo dobrze dopasowuje się do kształtu ludzkiego oka. Pacjenci doceniają również dużą rozpiętość dostępnych parametrów.

Osoby o wrażliwych oczach - skłonnych do wysychania, podrażnień i zaczerwienienia - powinny w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na soczewki kontaktowe o wysokim stopniu uwodnienia i z dodatkowymi technologiami oraz składnikami nawilżającymi, o wysokim współczynniku przepuszczalności tlenowej oraz budowie uwzględniającej cienkie krawędzie. Cechy te znacząco zwiększają szansę zdobycia soczewek kontaktowych odpowiednich dla wrażliwych oczu - soczewek delikatnych i niewyczuwalnych.

Na szczególną uwagę zasługują jednodniowe ACUVUE® OASYS 1-Day, #bioview Daily i DAILIES TOTAL 1®, dwutygodniowe ACUVUE® OASYS i ACUVUE® OASYS with Transitions oraz miesięczne Air Optix® Plus HydraGlyde®, Biofinity® i #bioview Monthly.

Starczowzroczność, wada wzroku inaczej nazywana prezbiopią, dotyka coraz więcej osób po 40. roku życia. Wynika z postępującego osłabienia mięśni odpowiadających za zdolność oka do akomodacji. Soczewka oka pęcznieje, twardnieje i traci swoją naturalną sprężystość. Objawia się to postępującym pogorszeniem jakości widzenia - z bliska i daleka.

Soczewki kontaktowe przeznaczone do korekcji starczowzroczności określa się mianem progresywnych lub multiokalnych. Ich najbardziej charakterystyczną funkcją jest zapewnienie wyraźnego widzenia z bliska i daleka - tak, by użytkownik mógł cieszyć się maksymalnym komfortem we wszystkich codziennych sytuacjach, nie musząc nosić dwóch par okularów na przemian: innych do bliży, innych do dali.

Soczewki progresywne są dostępne zarówno w miesięcznym, jak i jednodniowym trybie stosowania. Do przykładowych rozwiązań należą - Biotrue® ONEday for Presbyopia, Dailies Total 1® Multifocal i Proclear 1 Day Multifocal wśród progresywnych soczewek jednodniowych - i Air Optix® Aqua Multifocal oraz ULTRA® for Presbyopia wśród progresywnych soczewek miesięcznych.

Do podstawowych zasad użytkowania soczewek kontaktowych należy:

• używanie tylko soczewek dopasowanych przez specjalistę,
• każdorazowe dokładne mycie rąk przed dotknięciem soczewki kontaktowej lub oka,
• przestrzeganie terminu wymiany soczewek zgodnie z zaleceniami producenta i specjalisty,
• systematyczne kontrolowanie oczu,
• stosowanie do pielęgnacji soczewek płynów wielofunkcyjnych zaleconych przez specjalistę, pamiętając także o czyszczeniu pojemniczków na soczewki,
• zawsze w przypadku wystąpienia jakichkolwiek problemów skonsultować się ze specjalistą,
• stosowanie soczewek kontaktowych i środków do ich pielęgnacji pochodzących ze sprawdzonych, pewnych źródeł,
• stosowanie się do zaleceń specjalisty i informacji zawartych na opakowaniu i w ulotkach dołączonych do produktu.

Pytanie to nie ma jednoznacznej odpowiedzi, a lekarze okuliści cały czas prowadzą między sobą dyskusje dotyczące tego, w jakim wieku można zacząć zapisywać dzieciom soczewki kontaktowe. Pewnym konsensusem pomiędzy specjalistami jest granica wieku 12 lat, poniżej której nie zaleca się noszenia przez dzieci soczewek kontaktowych. Wynika to z dużego ryzyka zakażenia oczu, gdyż dzieci w tym wieku mogą nie przywiązywać odpowiedniej wagi do prawidłowych zachowań służących do utrzymania higieny oczu i ich okolic. Nie oznacza to jednak, że wszystkie starsze dzieci mogą nosić soczewki kontaktowe bez ograniczeń.

Podstawowym przeciwwskazaniem są alergie, gdyż w takim przypadku soczewki mogą spowodować zwiększenie dolegliwości (takich jak swędzenie, czy łzawienie). Dodatkowo rodzice powinni przeprowadzić z dzieckiem rozmowę dotyczącą różnic pomiędzy okularami i soczewkami kontaktowymi, a także przekazać zasady higieny obowiązujące podczas noszenia soczewek. Rodzice muszą mieć pewność, że ich dziecko wszystko zrozumiało i będzie się do tych zasad zawsze stosowało. Równie ważne jest, aby to dziecko chciało zmiany okularów na soczewki, a nie jedynie rodzice. Na pewno motywacją do zmiany okularów na soczewki może być uprawianie różnych dyscyplin sportowych, podczas których okulary są niewygodne.

Zwykła soczewka sferyczna zapewnia najlepszą jakość widzenia jedynie w swoim centrum, im bliżej krawędzi soczewki, tym pojawiają się większe zniekształcenia obrazu (aberracje).

Soczewka o konstrukcji asferycznej to soczewka, która ma kształt eliptyczny bardziej dopasowany do kształtu ludzkiej rogówki. Posiada dokładnie taką samą moc na całej swojej powierzchni co w przypadku gdy nawet minimalnie przesunie się na oku, zapewnia niezmienną jakość widzenia. Dodatkowym atutem soczewki asferycznej jest fakt, że lepiej ogniskuje promienie świetlne co zapewnia lepszą rozdzielczość obrazu przyczyniając się do poprawy widzenia również u osób z niewielkim astygmatyzmem oraz presbiopów.

Soczewki sferyczne to soczewki jednoogniskowe. Stosowane są do korekcji podstawowych wad wzroku - krótkowzroczności (minusy) oraz dalekowzroczności (plusy). Umożliwiają korygowanie wady od -30,00 do +30,00 D (w przypadku soczewek Zero 6 Sphere RX). Kształt soczewki sferycznej przypomina wycinek kuli. Tego typu szkła mogą mieć różny promień oraz krzywiznę, a także mogą być wykonane z różnego materiału (np. hydrożelowe, silikonowo-hydrożelowe). Soczewki sferyczne występują w postaci jednodniowych, dwutygodniowych, miesięcznych, kwartalnych oraz rocznych.

Soczewki sferyczne w przypadku minusowych wartości są najcieńsze w centralnej części, najgrubsze po bokach. Natomiast w plusowych wartościach są najgrubsze w środku, najcieńsze na bokach.

Soczewki hydrożelowe były pierwszymi miękkimi soczewkami kontaktowymi, jakie rozpowszechniły się na rynku kontaktologicznym. Mogą być wykonane m.in. z polimeru HEMA, polimeru PHEMA, PVP, NVP + MMA czy też BMA. Poszczególne materiały różnią się od siebie m.in. uwodnieniem oraz przepuszczalnością tlenu. Im bardziej uwodniona soczewka hydrożelowa, tym większy współczynnik przepuszczalności tlenu. To za pomocą wody zawartej w materiale tlen transportowany jest do oka. Soczewki hydrożelowe są miękkie, delikatne i niewyczuwalne na oku. Ich ogromną zaletą jest biokompatybilność z tkankami oczu, dzięki czemu często korzystają z nich osoby o wrażliwych oczach i skłonnościach do alergii.

Soczewki silikonowo-hydrożelowe stanowią połączenie monomerów hydrożelowych oraz gumy silikonowej. Ten pierwszy materiał sprawia, że soczewka nadal pozostaje miękka i komfortowa w użytkowaniu. Dodatek silikonu natomiast pozwolił uzyskać większą przepuszczalność tlenu. Na rynku kontaktologicznym występują trzy generacje tego typu soczewek. Pierwsza generacja to wysoki współczynnik sztywności i niska zawartość wody. Druga generacja - obniżony współczynnik sztywności i niska zawartość wody. Trzeci typ - obniżony współczynnik sztywności i wyższa zawartość wody.

Soczewki silikonowo-hydrożelowe często można nosić w trybie przedłużonym (zależy to od wybranego modelu). Są łatwe w aplikacji, wytrzymałe na uszkodzenia mechaniczne oraz pęknięcia. Często rekomendowane są jako pierwsze soczewki kontaktowe dla początkujących ich użytkowników.

Soczewki hydrożelowe, to soczewki starszej generacji produkowane z polimerów zawierających od 18% do 85% wody, która w ich przypadku jest nośnikiem tlenu. Są bardzo cienkie i delikatne. Charakteryzują się jednak relatywnie niskim współczynnikiem przepuszczalności tlenu (Dk/t).

Soczewki silikonowo-hydrożelowe są połączeniem gumy silikonowej z monomerami hydrożelowymi. Dodatek silikonu zapewnia wyższą przepuszczalności tlenu, natomiast dzięki hydrożelowi soczewki są miękkie i komfortowe. Właściwości te sprawiają, że soczewki silikonowo-hydrożelowe są najczęściej polecanymi przez okulistów i specjalistów.

Oczywiście, że tak! W dzisiejszych czasach istnieje wiele różnych rodzajów soczewek, dzięki którym osoby cierpiące na astygmatyzm mogą uzyskać bardzo dobre wyniki korekcji wzroku. Różnią się one od standardowych soczewek przede wszystkim kształtem - są to bowiem soczewki toryczne, a nie sferyczne. Dzięki temu unikalnemu kształtowi soczewki toryczne lepiej dopasowują się do kształtu rogówki i mogą mieć różne moce w różnych częściach soczewki, co jest bardzo ważne w tej wadzie wzroku. Takie soczewki zazwyczaj wykonywane są z miękkiego materiału silikonowo-hydrożelowego.

Poza takimi soczewkami lekarz okulista może zalecić stosowanie tzw. soczewek RGP, które są twarde i zachowują określony kształt - mogą być one sferyczne (dzięki czemu narzucają odpowiedni kształt rogówce) lub toryczne (przy większych wadach astygmatyzmu). Dostępne są również soczewki skleralne (czyli większe, opierające się o twardówkę, niedotykające rogówki) oraz hybrydowe soczewki (posiadające centralną część wykonaną ze sztywnego materiału, a krawędzie z miękkiego materiału silikonowo-hydrożelowego). Obecnie możliwości korekcji astygmatyzmu soczewkami kontaktowymi są bardzo duże, dlatego najlepiej skontaktować się ze swoim okulistą, który doradzi jaki rodzaj soczewek będzie dla Ciebie najlepszy.

Soczewki kontaktowe cylindryczne nazywane są także soczewkami torycznymi. Przeznaczone są do korygowania wady wzroku, którą jest astygmatyzm. Soczewki tego typu mają dwie wartości - sferyczną oraz cylindryczną. Jedna z nich występuje w przekroju poziomym, druga natomiast w pionowym. Soczewka toryczna przypomina wycinek obwarzanka, a nie kuli jak w przypadku szkła sferycznego. Jej zadaniem jest skorygowanie nieprawidłowego widzenia spowodowanego niewłaściwą krzywizną rogówki lub soczewki oka.

Soczewki cylindryczne były przełomem na rynku kontaktologicznym. Zanim się pojawiły, astygmatycy nie mogli swobodnie korzystać z korekcji wzroku za pomocą soczewek kontaktowych.

Soczewki bioniczne to nowoczesny typ soczewek, które zakładane są na stałe i nie są wymieniane. Ich atutem jest to, że się nie zużywają ani nie wypadają z oka. Są bezbarwne i elastyczne. Polepszają jakość widzenia, jednocześnie chroniąc przed m.in. zaćmą. Jest to wynalazek dr. Garth’a Webba.

Soczewki bioniczne zakładane są w trakcie ośmiominutowej operacji - wystarczy ok. 2,7 mm nacięcie, aby je wprowadzić. Ich konstrukcja szybko dopasowuje się do kształtu oka, zapewniając doskonałe widzenie. Są niewyczuwalne oraz w pełni bezpieczne. W żaden sposób nie ograniczają aktywności pacjenta - można w nich pływać, brać prysznic czy spać.

Soczewki bioniczne nie tylko chronią przed zaćmą, ale także sprawiają, że wzrok nie pogorszy się wraz z upływem lat. Są w stanie poprawić wzrok trzykrotnie w stosunku do standardowej ostrości widzenia.

Soczewki fakijne to wewnątrzgałkowe soczewki, które implantowane są do przedniej komory oka pomiędzy tęczówkę a soczewkę oka. Nie wymagają usuwania naturalnej soczewki oka. Bardzo dobrze z nią współpracują, dzięki czemu światło wpadające do oka odpowiednio się załamuje.

Wszczepienie soczewki fakijnej odbywa się w znieczuleniu miejscowym (najczęściej za pomocą specjalnych kropli znieczulających do oczu). Wykonywane jest niewielkie cięcie rogówkowe, przez które wprowadzony zostaje materiał stabilizujący strukturę oka oraz umożliwiający implantację zwijalnej soczewki fakijnej.

Soczewki fakijne wykonane są z elastycznego, miękkiego materiału. Ich zaletą jest wysoka biokompatybilność z tkanką oka. Są alternatywą dla laserowej korekcji wzroku. Często stosowane są u pacjentów, u których z pewnych względów wykluczona jest korekcja wzroku za pomocą lasera. Soczewki fakijne mogą być w każdej chwili usunięte, np. gdy jakość widzenia się pogorszy.

Soczewki hybrydowe są specjalnym rodzajem soczewek, które zostały zaprojektowane z myślą o pacjentach ze zdiagnozowanym stożkiem rogówki, wysokim astygmatyzmem, dużymi „plusami” i „minusami” spoza dostępnego zakresu mocy oraz nietypowymi wadami wzroku. Wygoda ich użytkowania jest porównywalna do miękkich soczewek silikonowo-hydrożelowych.

Soczewki hybrydowe składają się z dwóch części. W centralnej części znajduje się element twardy optyczny, natomiast po bokach część miękka stabilizująca. Ich kształt pozwala na prawidłowe widzenie w każdej odległości. Materiał, z którego są wykonane, charakteryzuje się wysokim poziomem tlenoprzepuszczalności. Dzięki temu soczewki hybrydowe są w pełni bezpieczne dla oka. Twarda część soczewki jest odpowiedzialna za zapewnienie właściwej jakości widzenia, natomiast miękka za wygodę użytkowania.

Soczewki hybrydowe należy wymieniać co 6 miesięcy. Konieczne jest przestrzeganie tej zasady, aby zapewnić sobie komfortowe widzenie oraz zachować zdrowe oczy. Ten typ soczewek jest bardzo delikatny i nieco podatniejszy na uszkodzenia. Dlatego też cały proces pielęgnacyjny (zakładanie, zdejmowanie, czyszczenie) powinien być wykonywany z większą ostrożnością.

Soczewki z zoomem zostały opracowane przez międzynarodową grupę badawczą. Umożliwiają one nawet trzykrotne powiększenie obrazu na zasadzie podobnej do zoomu w obiektywie aparatu fotograficznego. Ich konstrukcję zaprojektowano z myślą o pacjentach borykających się ze zwyrodnieniem plamki żółtej (AMD).

Soczewki z zoomem wyposażone są w miniaturowe teleskopy, które można włączyć lub wyłączyć za pomocą mrugnięcia jednego oka. Trybu pracy nie zmienia mruganie obiema powiekami na raz. Soczewki eliminują problemy z czytaniem tekstu oraz widzeniem bliskich przedmiotów. Działają na zasadzie układu luster. Odbijają one promienie słoneczne, pozwalając na czterokrotne powiększenie obrazu.

Obecnie do sterowania soczewkami konieczne są specjalne okulary. Naukowcy pracują nad dopracowaniem tej metody korekcji.

Soczewki zerówki przeznaczone są dla użytkowników, którzy nie mają wad wzroku. Inaczej nazywane plano. Podobnie jak tradycyjne soczewki kontaktowe powinny być dobrane przez specjalistę. Ważna jest ich właściwa pielęgnacja. Najczęściej są to soczewki kolorowe, które użytkownicy stosują, aby zmienić naturalną barwę tęczówki. Mogą być również aplikowane przez osoby, które chcą zatuszować niedoskonałości jednego lub obu oczu (np. w przypadku bielma rogówki). Soczewki zerówki mogą być także stosowane jako szkła terapeutyczne, chroniące przed negatywnym działaniem czynników zewnętrznych i przyspieszających gojenie.

Tak, na naszej stronie dostępne są kolorowe soczewki kontaktowe korygujące wady wzroku w zakresie od -9,0 do +6,0 Dioptrii w tym m.in Air Optix Colors i Freshlook ColorBlends. Mogą podkreślać kolor oczu (rozjaśniając naturalną barwę tęczówki lub nadając jej głębi), zmieniać go całkowicie lub nadać nietypowy wzór np. kocie oczy. Przeznaczone są do noszenia w trybie dziennym i jak wszystkie soczewki wymagają doboru przez specjalistę.

Standardowe korekcyjne soczewki kontaktowe wyglądają na oczach bardzo naturalnie i nie powiększają ich wizualnie. Można powiedzieć, że są praktycznie niezauważalne.

Istnieją jednak kolorowe soczewki kontaktowe, które mają na obwodzie naniesiony ciemny pierścień optycznie powiększający oczy. Są to np. soczewki Dailies FreshLook Illuminate, które występują w dwóch odcieniach przeznaczonych dla:

• ciemnej tęczówki: Dailies FreshLook Illuminate Jet Black
• jasnej tęczówki: Dailies FreshLook Illuminate Rich Brown

Soczewki twarde pojawiły się jako pierwsze na rynku. Obecnie przeznaczone są do korygowania skomplikowanych wad wzroku oraz dla osób z potwierdzonym syndromem suchego oka. Charakteryzują się dużą stabilnością kształtu i z tego powodu muszą być bardzo dokładnie dopasowane do potrzeb użytkownika. W wielu przypadkach są więc wykonywane na zamówienie. Tym, co odróżnia je od soczewek miękkich to także fakt, że nie przylegają one do oka, a niejako unoszą się na jego powierzchni. Nie zawierają wody.

Z kolei soczewki miękkie - druga najważniejsza kategoria soczewek kontaktowych - to obecnie najpopularniejsze produkty, po które sięgają użytkownicy na całym świecie. Dzięki elastycznej strukturze i dużej lub bardzo dużej zawartości wody (od 40 do nawet 70%) nie muszą być dopasowywane na indywidualne zamówienie. Wykonywane są z hydrożelu lub silikonowego hydrożelu. Poza funkcją korekcji wzroku mogą też pełnić funkcje estetyczne (soczewki kolorowe). Szybko dopasowują się do oczu.

Soczewki kontaktowe oraz okulary to dwa różne sposoby korekcji wad wzroku. Teoretycznie każdy z nich realizuje inne założenia oraz ma swoich zarówno zwolenników, jak i przeciwników. Często spotyka się również zamienne stosowanie obu tych sposobów korekcji wad wzroku. Nie można jednak jednoznacznie wskazać, który z nich jest lepszy. Zależy to m.in. od indywidualnych preferencji, potrzeb pacjenta, wady wzroku oraz stylu życia.

Soczewki kontaktowe to dyskretny sposób korekcji wzroku. Ich zakładania i zdejmowania należy się nauczyć. W przypadku soczewek innych niż jednodniowe konieczna jest właściwa pielęgnacja szkieł kontaktowych. Na rynku dostępne są również modele, które można nosić w trybie przedłużonym - nie trzeba ich wówczas zdejmować do snu.

Soczewki kontaktowe w porównaniu do okularów nie ograniczają pola widzenia. Ich atutem jest możliwość uprawiania praktycznie każdej aktywności fizycznej bez obaw o zniszczenie. Świetnie spisują się w zimie - nie parują podczas wchodzenia z zimnego do ciepłego pomieszczenia. Wielu pacjentów uważa również, że dzięki soczewkom czuje się pewniej.

Soczewki kontaktowe bywają stosowane jako opatrunek, który przyśpiesza gojenie się ewentualnych zmian w obrębie oka. Dzięki opracowaniu soczewek torycznych (cylindrycznych) z tego rozwiązania mogą korzystać astygmatycy. Z kolei soczewki multifokalne (progresywne) to sposób korekcji, który powstał z myślą o pacjentach z prezbiopią (starczowzrocznością).

Noszenie okularów czasami może jednak okazać się konieczne. Korzystanie z nich jest wskazane m.in. przy zapaleniu spojówek, infekcji grzybiczej lub bakteryjnej oczu.

Zasadniczo soczewki kontaktowe działają w taki sam sposób jak okulary. Załamują one promienie świetlne dostające się do oka. Niemniej jednak różnica między soczewkami kontaktowymi a okularami jest znaczna i polega na ich odległości od powierzchni oczu. Wspomniane załamywanie promieni świetlnych ma na celu odpowiednią korekcję wady. Jeśli jesteś krótkowzroczny, to promienie skupiają się przed siatkówką oka - natomiast w przypadku, kiedy jesteś dalekowzroczny - za siatkówką oka.

Celem zarówno soczewek kontaktowych, jak i szkieł okularowych jest takie załamanie promieni świetlnych, aby skupiały się one dokładnie na siatkówce w celu uzyskania odpowiedniej wizji. Bezpośredni kontakt powierzchni oka z soczewką sprawia, że widziany obraz jest zawsze wyraźny, gdyż soczewki poruszają się razem z gałką oczną. Niweluje to zniekształcenia widzenia i ograniczenie pola widzenia powodowane noszeniem okularów korekcyjnych. Dodatkowo bliskość soczewki kontaktowej względem oka sprawia, że może ona być dużo cieńsza w porównaniu do szkła okularowego, zapewniając tak samo dobrą (a nawet lepszą) jakość widzenia.

Dobrze dobrana soczewka kontaktowa to taka, która całkowicie pokrywa rogówkę, odznacza się właściwą ruchomością oraz zapewnia komfort użytkowania i wysoką jakość widzenia.

W przypadku konieczności korekcji wady wzroku większej niż 3,25 dioptrii moc soczewek jest inna niż szkieł okularowych. U krótkowidzów z większą wadą wzroku soczewka kontaktowa ma moc mniejszą niż soczewka okularowa. Pacjenci z nadwzrocznością powyżej wartości +3,25 dioptrii otrzymują natomiast soczewki o mocy większej niż szkło okularowe.

Podczas doboru soczewek dla astygmatyków konieczne jest uwzględnianie również innych parametrów w tym m.in. mocy cylindra i osi cylindra.

Źle dobrane soczewki kontaktowe mogą nie tylko powodować dyskomfort podczas ich noszenia, ale przede wszystkim negatywnie wpływać na jakość widzenia, a tym samym zniechęcić pacjenta do korzystania z tej formy korekcji wady wzroku.

Moce soczewek kontaktowych mogą się różnić od mocy okularów. Ma to związek z tym, że soczewka jest aplikowana bezpośrednio na oko, z kolei szkło okularowe znajduje się w pewnej odległości od niego (ok. 10 - 13 mm). Zmienia to sposób załamywania się promieni światła wpadającego do oka.

Różnice w mocach pomiędzy soczewkami kontaktowymi a okularowymi są istotne w przypadku korekcji większej niż 3,25 dioptrii. Poniżej tej wartości moce obu rozwiązań optycznych są takie same. Powyżej tej wartości w przypadku krótkowzroczności soczewka kontaktowa powinna mieć mniejszą moc niż soczewka okularowa. Natomiast u pacjentów z dalekowzrocznością stosowane są soczewki kontaktowe o większej mocy niż w szkłach okularowych.

Przeliczenia mocy wymagają także soczewki korygujące astygmatyzm. W przypadku astygmatyzmu poniżej 0,75 dioptrii cylindrycznej zastosowanie mają zwykłe soczewki sferyczne. Większy astygmatyzm wymaga zastosowania torycznych soczewek kontaktowych.

Dobór właściwej mocy soczewek powinno pozostawić się specjaliście, który na podstawie badań i wywiadu z pacjentem pomoże w wybraniu odpowiedniego rodzaju szkieł kontaktowych.

Grubość soczewek kontaktowych zależy od wielkości wady wzroku. Im wyższą wadę korygują, tym są grubsze.

W przypadku krótkowzroczności korygowanej minusowymi wklęsłymi soczewkami, które są cieńsze w środkowej części, ich grubość jest większa na brzegu.

Plusowe wypukłe soczewki korygujące nadwzroczność są grubsze w części środkowej, a cieńsze na brzegu.

Zasada ta dotyczy również soczewek torycznych, które mają różną, zależną od wielkości astygmatyzmu, moc w dwóch prostopadłych do siebie przekrojach. Im wyższą wadę korygują, tym są grubsze.

Nie wszystkie soczewki kontaktowe mają filtr UV. Coraz częściej jednak producenci wykorzystują technologię wysokiej jakości filtrów UV w swoich produktach. Informacja o tym powinna być zawarta na opakowaniu. Negatywnymi skutkami nadmiernego nasłoneczniania oczu mogą być m.in. uszkodzenia plamki żółtej, zaćma. Z tego względu coraz więcej producentów soczewek kontaktowych stosuje w swoich produktach filtry UV pozwalające na dodatkową ochronę oka przed szkodliwym promieniowaniem UVA i UVB. W przypadku soczewek kontaktowych chroniona przed promieniowaniem UV jest tylko część oka, którą pokrywa soczewka.

Soczewki kontaktowe wyposażone w filtry są w stanie ograniczyć przenikanie promieniowanie UVB o 99%, natomiast promieniowanie UVA o ok. 95% - dla soczewek ACUVUE® OASYS with Transitions ochrona wynosi 100% UVB i 99% UVA. Powłoki z filtrami są zupełnie niewidoczne. Zazwyczaj wykonuje się je w technologii przezroczystych monomerów.

Warto wspomnieć, że komórki soczewki oka nie mają naturalnej zdolności do regeneracji. Ich białko ulega procesowi intensywnego niszczenia się pod wpływem promieniowania UV. Brak odpowiedniej ochrony oka może w konsekwencji prowadzić do zaćmy lub zwyrodnienia plamki żółtej. Zaleca się zatem stosowanie soczewek kontaktowych z filtrami chroniącymi oko przed szkodliwym promieniowaniem.

Po takie rozwiązanie należy sięgać nie tylko w słoneczne, letnie dni. Promieniowanie UV dociera do ludzkiego oka również w pochmurne dni. Soczewki kontaktowe z filtrem UV powinny więc być traktowane jako produkt na cały rok.

Do najpopularniejszych soczewek tego typu należą:

• soczewki ACUVUE®,
• soczewki AquaView,
• soczewki #bioview,
• soczewki Clariti,
• soczewki FitView

Pewnie! To doskonałe rozwiązanie dla osób borykających się z wadą wzroku, a czujących potrzebę korzystania z okularów przeciwsłonecznych. I chodzi nie tylko o to, by zyskać wymarzony komfort przebywania na słońcu bez ciągłego mrużenia oczu i marszczenia czoła, ale także, by odpowiednio chronić oczy przed szkodliwym promieniowaniem UV.

Oczywiście istnieje możliwość doboru okularów przeciwsłonecznych z korekcją, ale jest to rozwiązanie droższe, przeznaczone dla częstych użytkowników okularów przeciwsłonecznych. W rzadszych przypadkach bardziej korzystne są soczewki, a na szczególną uwagę zasługują soczewki kontaktowe z wbudowanymi filtrami UV, zapewniając jeszcze wyższy poziom ochrony w zestawieniu z okularami przeciwsłonecznymi.

Niestety nie istnieją soczewki kontaktowe o standardowym rozmiarze pasującym na każde oko. Dostępne na rynku soczewki kontaktowe występują w różnych parametrach:

• promienia krzywizny (BC) - wartość określająca tylny promień optyczny soczewki. Zazwyczaj mieści się w przedziale 8,3 – 9,0,
• średnicy soczewki (DIA, oznaczone również jako D), zazwyczaj mieszcząca się w przedziale 13,8 – 14,5 mm.

Są one wykonane są z różnych materiałów o odmiennych właściwościach. Parametry te określa specjalista podczas badania pod kątem doboru soczewek kontaktowych.

Przepuszczalność tlenu w soczewkach kontaktowych to parametr, który wyrażony jest w Dk/t (t jest grubością materiału). Jest to ważny współczynnik ze względu na to, że gałka oczna korzysta z tlenu zawartego w powietrzu. Im wyższe uwodnienie soczewki oraz cieńszy materiał, tym więcej tlenu jest transportowane do rogówki. Jednak im większe uwodnienie, tym materiał jest bardziej wiotki, a aplikacja soczewki trudniejsza.

Według badań naukowych soczewki kontaktowe powinny charakteryzować się przepuszczalnością tlenu na poziomie 125 Dk/t. To bezpieczne minimum dla zdrowia oczu.

Ważne są wszystkie parametry soczewek kontaktowych, nie tylko przepuszczalność tlenu i uwodnienie (procentowa zawartość wody), ale również materiał, z którego zostały wykonane, zabarwienie, moc, cylinder, krzywizna, średnica, data ważności oraz ewentualna addycja lub oś astygmatyzmu.

Zmiana samej krzywizny bazowej soczewki BC (bez zmiany wielkości średnicy DIA), sprawi, że:

• zwiększając jej wielkość soczewka stanie się bardziej płaska przez co będzie luźniej przylegać do oka,
• zmniejszając jej wielkość soczewka stanie się bardziej stroma przez co będzie ciaśniej przylegać do oka.

Prawidłowo dopasowana soczewka kontaktowa nie może być ani za luźna, ani za ciasna. Z tego względu nie zaleca się zmieniania parametrów soczewek bez konsultacji ze specjalistą.

Oś soczewek kontaktowych to parametr, określający pod jakim dokładnie kątem promienie świetle załamują się w cylindrze. Wartość ta pojawia się w soczewkach przeznaczonych do korekcji astygmatyzmu, czyli soczewkach torycznych i wyrażana jest w stopniach (od 0 do 180°, zazwyczaj w przedziale co 10°). Oś oznaczana jest symbolem AX lub AXIS. Parametr ten podaje się zaraz obok wartości cylindra - innego bardzo ważnego elementu w kontekście soczewek dla astygmatyków.

Doborem soczewek kontaktowych powinien zajmować się optometrysta. Jego zadaniem jest wykonanie wszelkich badań pomiarowych i kwalifikacyjnych. Optometrysta nie jest lekarzem i nie leczy schorzeń układu wzrokowego. W jego kompetencjach jednak leży ocena stanu oczu. W razie niepokojących zmian może skierować nas do okulisty. Optometrysta może także przepisać receptę na korekcję okularową. Kwalifikacje takiego specjalisty można sprawdzić za pomocą Numeru Optometrysty, który przyznawany jest przez Polskie Towarzystwo Optometrii i Optyki.

Pomóc we właściwym doborze soczewek kontaktowych może również kontaktolog - zawód ten jest jednak stosunkowo młody w Polsce.

Decyzję o noszeniu soczewek kontaktowych należy skonsultować ze specjalistą. Pomimo tego, że ten rodzaj korekcji teoretycznie dostępny jest bez recepty, konieczna jest znajomość podstawowych parametrów, które można określić wyłącznie u okulisty lub optometrysty.

Soczewki kontaktowe powinny być dopasowane do indywidualnego kształtu oczu pacjenta, jego potrzeb oraz stylu życia. Zazwyczaj ich dobór poprzedza badanie kontrolne, którego celem jest sprawdzenie stanu wzroku. Osoby noszące soczewki powinny odwiedzać specjalistę co najmniej raz na pół roku.

Na recepcie powinny znaleźć się informacje m.in. o rodzaju soczewek (jednodniowe, dwutygodniowe, miesięczne, kwartalne, roczne), harmonogramie ich wymiany oraz parametrach technicznych (krzywizna, średnica). Warto także zaznaczyć, że recepta na soczewki kontaktowe różni się od recepty na okulary.

Czasami występują przeciwwskazania do korzystania z tej formy korekcji, dlatego tak ważna jest wizyta u specjalisty w celu wykluczenia ewentualnych ograniczeń oraz właściwego doboru rodzaju soczewek kontaktowych.

Nie, ponieważ dostępne na rynku soczewki kontaktowe różnią się między sobą parametrami (rozmiarem: promień krzywizny - BC, średnica - DIA), materiałem z którego są wykonane, technologią produkcji, konstrukcją. Różnice te mogą powodować, że każda z nich będzie inaczej układać się na oku nie zawsze zapewniając dobry komfort użytkowania, a w skrajnych przypadkach poprzez niewłaściwe dopasowanie wywołać poważne stany chorobowe z utratą wzroku włącznie.

Jedynym sposobem pozwalającym na ustalenie czy dane soczewki są dla nas odpowiednie/właściwie dopasowane, jest ocena ich ułożenia na oku dokonana przez specjalistę.

Soczewki kontaktowe może nosić praktycznie każdy bez względu na wiek oraz styl życia. W przypadku niektórych wad wzroku mogą być one aplikowane nawet niemowlakom (np. zaćma wrodzona) - wówczas ich pielęgnacją, zdejmowaniem i zakładaniem zajmują się rodzice. Jeżeli jednak nie występują żadne wskazania medyczne lub terapeutyczne, za najniższą granicę wieku uznaje się 8. rok życia.

Z soczewek kontaktowych mogą korzystać dzieci, nastolatkowie, osoby dorosłe oraz seniorzy. Stosować je mogą również osoby ze starczowzrocznością po 40. roku życia. Wówczas stosuje się soczewki progresywne (multifokalne). Pacjenci z astygmatyzmem mogą natomiast korzystać z soczewek torycznych.

Przed zdecydowaniem się na ten rodzaj korekcji konieczna jest wizyta u specjalisty w celu dobrania odpowiedniego rodzaju soczewek kontaktowych.

Samodzielny dobór soczewek kontaktowych może łączyć się z ryzykiem:

• uszkodzenia soczewki lub oka spowodowanym jej nieumiejętnym zakładaniem i zdejmowaniem,
• niewłaściwego dopasowania parametrów soczewek (takich jak: rozmiar, moc), którego konsekwencją może być m.in.: uczucie dyskomfortu, zła/zmienna jakość widzenia, niedotlenienie rogówki, a nawet poważne stany chorobowe z utratą wzroku włącznie,
• infekcji oczu spowodowanych niewłaściwym/niehigienicznym obchodzeniem się z soczewkami.

Z tego względu zaleca się aby dobór soczewek lub zmiana na inne odbywał się zawsze w konsultacji ze specjalistą.

Prawidłowo dobrana soczewka kontaktowa nie wypada z oka. Sytuacjami, w których może się tak jednak zdarzyć są:

• założenie soczewki o źle dopasowanych parametrach, np. gdy soczewka ma za duży promień krzywizny w stosunku do krzywizny rogówki wówczas zbyt luźno przylega do oka;
• założenie soczewki na złą stronę;
• intensywne tarcie oczu palcami.

Soczewki kontaktowe powinno się zmieniać regularnie, zgodnie z ich przeznaczeniem. Korzystanie z produktu, którego termin ważności lub używalności minął, może być niebezpieczne dla zdrowia i bezpieczeństwa wzroku.

Prawidłowy termin ważności i używalności to gwarancja tego, że parametry oraz właściwości soczewek nie uległy zmianie. Terminy określa się na podstawie badań sprawdzających ich m.in. wytrzymałość, poziom uwodnienia czy szybkość zużywania się soczewek.

Soczewki, które utraciły którykolwiek ze swoich terminów, mogą odznaczać się zmniejszoną przepuszczalnością tlenu, niższym uwodnieniem oraz gorszą jakością widzenia, co wpływa na komfort użytkowania. Ponadto na ich powierzchni mogą gromadzić się osady białkowe, lipidowe, a także cząsteczki kosmetyków czy zanieczyszczeń. Przedłużanie terminu używalności soczewek może prowadzić do rozwoju drobnoustrojów, a także poważnych powikłań chorobowych.

Soczewki jednodniowe przeznaczone są do noszenia przez jeden dzień. Dwutygodniowe - 14 dni od dnia pierwszej aplikacji. Miesięczne - 30 dni od dnia pierwszej aplikacji. Kwartalne - 90 dni od dnia pierwszej aplikacji. Roczne - 365 dni od dnia pierwszej aplikacji. Jeżeli wcześniej zauważone zostaną jakiekolwiek problemy ze wzrokiem lub komfortem noszenia, należy zmienić soczewki jeszcze przed upływem ich terminu używalności.

Większość specjalistów zaleca noszenie soczewek w trybie dziennym - maksymalnie od 6 do 14 godzin dziennie.

Materiał z którego wykonane są soczewki kontaktowe w kontakcie ze łzami, środkami do pielęgnacji, zmienia swoje właściwości i z upływem czasu ulega stopniowemu pogorszeniu pod względem optycznym, transmisji tlenu oraz komfortu użytkowania. Z tego względu zaleca się przestrzeganie terminu wymiany soczewek, który ma na celu ich zastąpienie nowymi zanim pojawią się jakiekolwiek problemy/dolegliwości związane z ich przenoszeniem. W innym przypadku może prowadzić to do:

• uczucia dyskomfortu,
• złej jakości widzenia,
• ograniczenia tolerancji i możliwości dalszego noszenia soczewek kontaktowych, poważnych powikłań chorobowych z utratą widzenia włącznie.

Podstawową czynnością, zanim przystąpimy do zakładania soczewek kontaktowych, jest higiena rąk. Należy pamiętać, iż soczewki kontaktowe musimy dotykać tylko i wyłącznie czystymi rękami. Nie wolno jednak się przy tym śpieszyć, gdyż palec, na którym będzie się znajdowała soczewka, musi być całkowicie suchy. W przeciwnym wypadku może dojść do zabrudzenia soczewki drobnoustrojami znajdującymi się w wodzie.
Kolejnym krokiem jest upewnienie się, która strona powinna znaleźć się na powierzchni oka, a która na zewnątrz. Najłatwiej jest to zrobić poprzez przyjrzenie się soczewce znajdującej się na palcu. Powinna ona wtedy przypominać kształt miseczki. Jeśli nie jesteśmy pewni jej kształtu, warto przygnieść jej brzegi palcami - jeśli miseczka ulegnie „pogłębieniu”, to znaczy, że soczewka znajduje się na dobrej stronie. Niekiedy soczewki mają również specjalne oznaczenia w postaci znaków, dzięki którym od razu wiadomo, którą stronę należy przyłożyć do oka.
Kolejnym krokiem jest otwarcie powiek oczu i przytrzymanie ich opuszkami palców drugiej ręki. Następnie należy przyłożyć soczewkę do powierzchni rogówki. Po tym zabiegu wystarczy powoli i swobodnie opuścić powieki. Po zamknięciu oka na chwilę i paru mrugnięciach soczewka powinna sama idealnie dopasować się do powierzchni rogówki.

Zanim przystąpimy do procesu zdejmowania soczewek kontaktowych, bardzo ważne jest, aby pamiętać o higienie - podstawą jest dokładne umycie i wysuszenie rąk przed dotknięciem soczewek. Następnie należy otworzyć oko, z którego chcemy ściągnąć soczewkę i przytrzymać powieki palcami jednej ręki. Warto zaznaczyć, iż cały czas wzrok powinien być skierowany na wprost. Teraz możemy przystąpić do właściwego ściągania soczewki.
Najpopularniejsza metoda polega na chwyceniu soczewki palcem wskazującym i ściągnięciu jej w dół oka. Następnie należy przychwycić jej krawędź kciukiem i w ten sposób ściągnąć soczewkę z oka. Nieco inna metoda polega na spojrzeniu w górę w momencie ściągania soczewki. Przy takim spojrzeniu należy „uszczypnąć” soczewkę od dołu palcem wskazującym i kciukiem. W ten sposób ulega ona w prosty sposób zdjęciu z oka.
Kolejna metoda polega na dosłownym „uszczypnięciu” soczewki. Patrząc na wprost, należy zbliżyć do oka palec wskazujący wraz z kciukiem, a następnie ściągnąć soczewkę biorąc ją pomiędzy obydwa palce.

Pewnymi przeciwwskazaniami są m.in.: zespół suchego oka, silna alergia, zaburzenia odporności, cukrzyca, problemy hormonalne oraz w niektórych przypadkach ciąża.

Soczewek kontaktowych nie powinien aplikować także pacjent ze stanami zapalnymi, zapaleniem spojówek lub infekcją oczu - należy najpierw w pełni wyleczyć zakażenie. W razie przeziębienia zaleca się czasowe zaprzestanie korzystania z tego sposobu korekcji wady wzroku. Choroba sprawia, że oczy mogą być bardziej narażone na infekcje grzybicze i bakteryjne.

Dyskomfort i obniżenie jakości widzianego obrazu w przypadku tego sposobu korekcji może wystąpić u osób, które mają niewystarczającą ilość łez. U niektórych osób soczewki mogą być niewskazane w razie przyjmowania pewnej grupy leków, przebywających kilka godzin dziennie w pomieszczeniach klimatyzowanych, zapylonych lub zadymionych.

Nie każda alergia wyklucza korzystanie z soczewek kontaktowych. Kwestię tę należy skonsultować ze specjalistą. Często u alergików stosowane są soczewki jednodniowe, które pozwalają ograniczyć działanie niepożądanych czynników.

Soczewki kontaktowe czasami mogą powodować uczucie „suchych oczu”, jednak wszystko zależy od materiału, z którego wykonano soczewkę. Warto zaznaczyć, iż większość obecnych na rynku soczewek silikonowo-hydrożelowych jest dobrze przepuszczalna dla gazów oraz zawiera specjalne technologie, dzięki którym zapewniają one stałe, odpowiednio wysokie nawilżenie rogówki.
Obecnie nawet zdiagnozowany zespół suchego oka nie jest przeciwwskazaniem do noszenia soczewek kontaktowych. Wynika to właśnie z wyżej opisanego faktu, iż większość z nich nie wysusza nadmiernie rogówki, a wręcz przeciwnie - zapewnia stosunkowo wysoki stopień jej nawilżenia. Oczywiście nie zmienia to faktu, iż jeśli mamy problem z nadmiernym uczuciem „piasku pod powiekami” lub częstym uczuciem zmęczonych oczu - musimy to zaznaczyć na wizycie u specjalisty. Wynika to z faktu, iż dla niektórych wad wzroku stosowane są soczewki nieco starszego typu, które mogą powodować nadmierne wysychanie oczu. Ponadto istnieją preparaty sztucznych łez, które mogą być stosowane podczas noszenia soczewek, podwyższając komfort stosowania tego typu korekcji wad wzroku.

Kwestia tego, czy można spać w soczewkach, w dużej mierze uzależniona jest od rodzaju soczewek i ich producenta. Większość soczewek jest zaprojektowana do noszenia jedynie w trakcie aktywności dziennej, jednak część z nich, według producentów, nadaje się do noszenia podczas snu. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż nawet w takim przypadku spania w soczewkach kontaktowych nie jest to zbyt zdrowe dla naszych oczu. Wynika to z faktu, że oko, tak jak każdy inny narząd w naszym ciele, musi czerpać składniki odżywcze, w tym tlen. O ile większość struktur oka jest ukrwiona - i tą drogą następuje ich odżywianie - o tyle rogówka, z którą styka się soczewka kontaktowa, ukrwiona nie jest. Z tego powodu potrzebuje ona stałego dostępu do tlenu, który znajduje się w powietrzu.

Należy przy tym zwrócić uwagę, iż soczewka kontaktowa, która idealnie przylega do powierzchni oka, sama w sobie ogranicza dostęp tlenu do rogówki (pomimo tego, że większość soczewek jest dobrze przepuszczalna dla gazów). Jeśli dołożymy do tego zamknięte przez parę godzin powieki - to rogówka może dość szybko zostać niedotleniona. Powikłaniem takiego niedotleniania rogówki są zazwyczaj zakażenia oka. Dlatego warto dać odpocząć rogówce i zdejmować na noc soczewki (przynajmniej raz na kilka dni w przypadku soczewek całodobowych).

Można, ale dotyczy to wyłącznie soczewek kontaktowych, w których przypadku producent wyraźnie oznaczył, że dopuszcza taką opcję stosowania. Soczewki, które można nosić cały czas - zarówno dniem, jak i nocą - nazywa się soczewkami całodobowymi. Wśród nich znajdziesz przede wszystkim wersje miesięczne, zarówno dla osób z krótkowzrocznością, dalekowzrocznością, astygmatyzmem, jak i prezbiopią.

Pamiętaj jednak, że lekarze okuliści zalecają, by mimo wszystko zachować odpowiednią higienę soczewek kontaktowych, tj. te planowej wymiany co wieczór zdejmować i oczyszczać. Soczewki całodobowe w porównaniu do typowych soczewek wielokrotnego użytku, stosowanych w trybie dziennym, cechują się podwyższonymi stopniami nawilżenia oraz przepuszczalności tlenowej, przez co używane nawet w trybie dziennym, mogą być dobrą opcją dla użytkowników z nadmiernie przesychającymi i podatnymi na podrażnienia, oczami. W przypadku jednodniowych soczewek nie ma konieczności dodatkowej pielęgnacji - po prostu je zdejmujesz i wyrzucasz, a rano sięgasz po nową parę.

Odpowiedź na to pytanie nie jest i nie może być jednoznaczna. W dużej mierze zależy to od tego, jak nasilony jest zespół suchego oka, typu soczewek oraz osobniczej reakcji oczu na soczewki kontaktowe. Ogólnie rzecz biorąc, można powiedzieć, że osoby z zespołem suchego oka mogą spróbować nosić soczewki kontaktowe. Oczywiście muszą one stosować się zarówno do powszechnie obowiązujących zasad higieny soczewek, jak i dodatkowo używać specjalnych preparatów tzw. sztucznych łez. Jest to bardzo ważne dla zapewnienia prawidłowego nawilżenia oczu. Takie preparaty należy stosować kilka razy dziennie - możliwie jak najczęściej - aby nie dopuścić do wysuszenia oczu. Może to bowiem stanowić duże niebezpieczeństwo rozwoju zakażenia oczu.

W przypadku osób cierpiących na zespół suchego oka należy szczególnie pamiętać o zakazie spania z założonymi soczewkami kontaktowymi, gdyż może się to szczególnie przyczynić do wysuszenia wierzchniej warstwy oczu. Jeśli zdecydujesz się korygować swój wzrok soczewkami kontaktowymi, to najlepszym wyborem będą soczewki jednodniowe, które niosą ze sobą najmniejsze ryzyko infekcji.

Jeżeli cierpisz na alergie zapytaj swojego specjalistę o możliwość stosowania soczewek kontaktowych, ponieważ wbrew obiegowym opiniom, alergia nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do ich noszenia. Poprzez używanie jednodniowych soczewek kontaktowych, ograniczenie czasu ich noszenia w ciągu dnia i stosowanie odpowiednich kropli do oczu, można w znacznym stopniu złagodzić dyskomfort związany z jej objawami.

W alergii istotne jest unikanie w miarę możliwości kontaktu z substancjami, które ją wywołują, stosowanie leków łagodzących jej objawy, unikanie dotykania i tarcia oczu, częste mycie dłoni.

Warto pamiętać, że każde pojawienie się bólu i zaczerwienienia oczu, obniżenie ostrości widzenia, wymaga zdjęcia soczewek i udania się do specjalisty.

Soczewki kontaktowe są produkowane z materiałów wrażliwych na środowisko wodne. Do ich czyszczenia oraz pielęgnacji można wykorzystywać wyłącznie specjalne płyny, które usuwają bakterie i zanieczyszczenia. Soczewek natomiast nie wolno zanurzać w wodzie - ani z kranu, ani podczas wizyty na basenie czy nad jeziorem. Po aplikacji przylegają one ściśle do gałki ocznej, dlatego też powinny być sterylnie czyste. W przeciwnym razie wirusy i inne mikroorganizmy mogą spowodować choroby oczu, np. zapalenie rogówki.

Osoby aktywne fizycznie, które regularnie korzystają z basenów, powinny używać okularów pływackich z korekcją lub łączyć soczewki kontaktowe ze szczelnymi goglami do pływania. W niektórych sytuacjach dopuszczalne jest stosowanie soczewek jednodniowych. Od razu po wyjściu z wody należy je jednak zdjąć i wyrzucić, a oczy przepłukać roztworem soli fizjologicznej.

Osoby noszące soczewki kontaktowe w trybie dwutygodniowym, miesięcznym, kwartalnym lub rocznym powinny przed wejściem do wanny czy też pod prysznic zdjąć szkła z oczu.

Zasadniczo noszenie soczewek kontaktowych nie stanowi żadnych przeszkód w podróżowaniu. Co więcej, w niektórych sytuacjach może je nawet ułatwiać, gdyż standardowe okulary często mogą okazywać się niezbyt poręczne. Warto jednak pamiętać o kilku zasadach higieny soczewek kontaktowych i pilnować ich szczególnie w odmiennych niż codzienne warunkach podróży. Po pierwsze - warto przed podróżą zadbać o to, aby soczewek nam nie zabrakło, a pakując je do bagażu, należy pamiętać o zabraniu całego zestawu do ich pielęgnacji. Warto wziąć pod uwagę, że soczewki dostępne po przyjeździe mogą być niepewnego pochodzenia, dlatego lepiej wcześniej wyposażyć się w ich zapas, który zabierzemy ze sobą.

Jeśli swoją podróż do miejsca docelowego odbywasz za pomocą samolotu - dobrze jest zapoznać się wcześniej z przepisami dotyczącymi przedmiotów przewożonych w bagażu podręcznym, a jeśli celem podróży jest spędzanie wielu godzin na słońcu - warto zaopatrzyć się w soczewki z filtrem UV. Podczas podróży oraz wakacyjnego pobytu można zastanowić się nad zamianą Twoich dotychczasowych soczewek kontaktowych na jednodniowe soczewki, które będziesz regularnie wymieniać. Dzięki temu nie trzeba tracić czasu na czyszczenie soczewek. Na koniec - warto pamiętać o tym, aby nie dopuszczać do kontaktu soczewek z wodą, gdyż może to skutkować poważnymi zakażeniami oczu.

Wszystkie soczewki kontaktowe mają dwie daty - datę ważności oraz używalności.

Data ważności soczewek kontaktowych ustalana jest przez producenta. Jako wyrób medyczny muszą one przejść wiele testów, badań oraz spełniać restrykcyjne normy. Termin określający datę ważności powinien znaleźć się na opakowaniu. Po upływie tej daty produkt nie nadaje się do użycia - nawet jeżeli pudełko nie zostało otwarte. Z reguły jednak terminy ważności soczewek są długie i pacjent zdąży wykorzystać zapas przed ich upływem.

Termin używalności soczewek kontaktowych określa natomiast konkretny zakres czasowy i zależy od rodzaju wybranych szkieł. Najczęściej wybierane są soczewki jednodniowe, dwutygodniowe oraz miesięczne. Termin użyteczności szkieł jednodniowych to jeden dzień, dwutygodniowych - dwa tygodnie od pierwszej aplikacji, natomiast miesięcznych - 30 dni od pierwszej aplikacji. Po upływie tego czasu należy wyrzucić soczewki i otworzyć nowe opakowanie.

Cena noszenia soczewek kontaktowych uzależniona jest w szczególności od tego, czy są to soczewki jednodniowe, dwutygodniowe, miesięczne, kwartalne czy roczne. W przypadku jednodniowych zmniejszają się ich koszty pielęgnacji, jednak sam zakup jest stosunkowo droższy. W przypadku właśnie soczewek jednodniowych ich dzienny koszt waha się od 4,50 zł do ok. 6,50 zł w zależności od tego, czy pacjent nosi soczewki sferyczne, czy toryczne. W przypadku soczewek dwutygodniowych koszty te wahają się między 1,80 zł a 2,20 zł na dzień, uwzględniając w tym dzienne koszty ich pielęgnacji. Finansowo najkorzystniej wychodzą soczewki miesięczne, których dzienny koszt „utrzymania” wynosi zaledwie 1,20 zł do 2,30 zł. Warto jednak pamiętać, aby przy wyborze soczewek kontaktowych nie sugerować jedynie samymi kosztami, lecz również własną wygodą i względami zdrowotnymi (w tym przede wszystkim zaleceniami lekarza okulisty).

Soczewki jednodniowe to jedno z najwygodniejszych rozwiązań korekcji wzroku. Niestety, jak łatwo się przekonać -jedno z najdroższych. Oczywiście nie oznacza to jednak, iż codzienny koszt takich soczewek znacznie nadwyręży domowy budżet. Przy korzystaniu z takich soczewek można odliczyć koszty płynów do pielęgnacji soczewek. Zależnie od rodzaju posiadanej wady wzroku ceny soczewek mogą się znacznie różnić, warto więc dokładnie przeanalizować ofertę sklepu, aby znaleźć odpowiednie soczewki w korzystnej cenie. Wśród dostępnych w naszym sklepie soczewek kontaktowych jednodniowych można wyróżnić te tańsze jak np. marki AquaView w cenie od 3,11 do 5,00 zł za parę soczewek, w średnim zakresie cenowym, np. ACUVUE® OASYS 1-Day w cenie około 6 złotych za parę, czy te droższe, specjalistyczne, jak np. Dailies Total 1 Multifocal w cenie 9,50-10 zł za parę.

W przypadku soczewek dwutygodniowych w kalkulacjach należy uwzględnić nie tylko koszt samych soczewek, ale również płyny, które są niezbędne do utrzymania naszych soczewek w czystości przez cały okres użytkowania. Jednymi z najpopularniejszych soczewek kontaktowych dwutygodniowych są te z serii AquaView Moist - cena za parę soczewek wynosi ok. 17 zł. Do tego rodzaju soczewek polecany jest niezwykle wydajny 600 ml płyn do pielęgnacji Clean Active Premium XXL, który kosztuje 45 zł i wystarcza na ok. 150 dni. W tej konfiguracji dzienny koszt utrzymania pary takich soczewek wynosi ok. 1,50 zł/dzień. Nieco tańszym rozwiązaniem są soczewki kontaktowe z serii FitView Advance 2-weeks, natomiast trochę droższe - renomowane soczewki ACUVUE® OASYS. Warto podkreślić, iż wspomniane ceny odnoszą się do standardowych soczewek sferycznych - w przypadku wad takich jak astygmatyzm, czy starczowzroczność należy liczyć się z większymi kwotami dziennego utrzymania specjalnych soczewek.

Zakup soczewek miesięcznych to zdecydowanie jedno z najtańszych rozwiązań dostępnych na rynku. Oczywiście w przypadku tego typu soczewek w dziennych kosztach utrzymania należy koniecznie uwzględnić koszty płynów pielęgnacyjnych, dzięki którym jedna para soczewek może być noszona przez cały miesiąc. Jednymi z tańszych i bardziej popularnych soczewek miesięcznych na naszej stronie są FitView Advance Monthly, których opakowanie składające się z 6 sztuk kosztuje zaledwie 44,99 zł. Przekłada się to na dzienny koszt ok. 0,50 zł plus 0,30 zł kosztów utrzymania (płyn do pielęgnacji soczewek). Oczywiście ceny te będą kształtowały się różnie w zależności od wybranego producenta oraz rodzaju soczewek - ceny podane powyżej odnoszą się do tradycyjnych soczewek sferycznych. W sprzedaży dostępne są również soczewki miesięczne całodobowe, które nie wymagają codziennej pielęgnacji. Koszt takich soczewek (przy zakupie 6 sztuk) zaczyna się od 50 groszy dziennie za parę soczewek marki PureVision.

Soczewki kolorowe mogą być ciekawym pomysłem na stylizację. Zaskakujący wygląd oczu może również idealnie sprawdzić się w przypadku aktorów, którzy potrzebują zmienić barwę swoich oczu. Ile kosztują takie soczewki? Jest to w dużej mierze uzależnione od tego, jaki ich typ wybierzemy. W kwestii soczewek jednodniowych - w ofercie naszego sklepu znajdują się soczewki kontaktowe FreshLook One Day, których dzienny koszt wynosi ok. 10,80 zł. Znacznie bardziej opłacalny jest wybór soczewek miesięcznych, których dzienny koszt utrzymania za parę (wraz z kosztami płynu do pielęgnacji) wynosi między 1,30 zł a 2,85 zł. Warto zaznaczyć, iż w ofercie naszego sklepu znajdują się również soczewki kolorowe kwartalne oraz roczne marki Crazy Lens, których dzienny koszt wynosi ok. 0,90 zł.

Soczewki kontaktowe toryczne są specjalnym typem soczewek i z tego powodu są zazwyczaj droższe od tradycyjnych soczewek kontaktowych sferycznych. Można je podzielić na soczewki jednodniowe, dwutygodniowe, miesięczne i roczne. Ich ceny kształtują się bardzo różnie w zależności od wielkości opakowania oraz producenta. Niemniej jednak dzienny koszt soczewek jednodniowych wynosi ok. 5,60 - 7,80 zł za parę. Nieco tańsze w utrzymaniu są soczewki, które można nosić znacznie dłużej - tutaj jednak należy doliczyć ok. 0,30 zł/dzień kosztów płynu do pielęgnacji soczewek. Wraz z tym płynem koszt utrzymania soczewek torycznych dwutygodniowych wynosi ok. 2,50 zł/dzień. Nieco inaczej kształtuje się utrzymanie pary soczewek torycznych miesięcznych - ok. 1,17-2,03 zł. Istnieją również soczewki roczne, które sprzedawane są w opakowaniach zawierających 1 soczewkę (dla osób, które mają inną wadę wzroku między lewym a prawym okiem). Dzienny koszt utrzymania takiej soczewki wynosi ok. 1,05 zł do 1,25 zł.

Soczewki kontaktowe progresywne zostały stworzone specjalnie z myślą o osobach, u których została zdiagnozowana wada wzroku zwana prezbiopią (starczowzrocznością). Soczewki kontaktowe tego typu występują w dwóch wersjach - soczewek jednodniowych lub miesięcznych. Dzienny koszt soczewek jednodniowych wynosi ok. 6-10 zł za parę soczewek. Inaczej kształtuje się koszt soczewek miesięcznych, aczkolwiek dokonując ich zakupu, należy pamiętać o konieczności codziennego stosowania płynu pielęgnacyjnego do soczewek, którego koszty to ok. 0,30 zł/dzień. Uwzględniając wspomnianą kwotę - koszty soczewek progresywnych miesięcznych kształtują się w granicach od 1,77 zł do 2,77 zł za parę.

Na rynku dostępny jest bardzo duży wybór nawilżających kropli do oczu. Różnią się między sobą składnikami i zawartością konserwantów. Nie wszystkie jednak można stosować bezpośrednio na soczewki kontaktowe. Niektóre z nich zawierają substancje (np. chlorek benzalkonium - BAK, cetrymid), które w kontakcie z soczewką kontaktową mogą ją uszkodzić lub powodować zamglone widzenie.

Osobom noszącym soczewki kontaktowe zaleca się stosowanie kropli bez konserwantów, z hialuronianem sodu - naturalnym składnikiem ludzkich łez mającym działanie nawilżające i wspomagające regenerację rogówki i spojówki, których producent jednoznacznie określa, że można je stosować bezpośrednio na soczewki kontaktowe. Istnieją krople do oczu rekomendowane dla użytkowników soczewek kontaktowych, które można stosować jedynie na 15 min. przed założeniem soczewek lub po ich zdjęciu.

Płyn do pielęgnacji soczewek jest niezbędny do ich mechanicznego czyszczenia, opłukiwania oraz przechowywania. Wielkość jego zużycia zależy m.in. od częstotliwości czyszczenia soczewek oraz pojemności pojemników na soczewki. Średnio dziennie zużywa się ok.10 ml, co przy codziennym jego stosowaniu sprawia, że butelka o pojemności 360 ml wystarcza na ok. 36 dni (tj. ok. 5-6 tygodni).

Do pomiaru ostrości widzenia służą specjalne tablice z optotypami w postaci np.: liczb, liter czy obrazków. Tablice te zwykle zawierają 12-13 linijek optotypów o zmniejszającej się wielkości. Z boku każdej linijki znajduje się oznaczenie z jakiej odległości powinny być one odczytywane przez oko miarowe (zazwyczaj 5 lub 6m).

Ostrość wzroku (visus) określa się ułamkiem Snellena: odległość odczytywania optotypu przez badanego / odległość z jakiej optotyp powinien być odczytywany przez oko miarowe. Ułamek ten często jest zapisywany jako dziesiętny np. 0,5, 0,8. Normą świadczącą o prawidłowym poziomie ostrości widzenia jest 1,0.

Rutynowo pierwsze badanie wzroku powinno odbyć się w 6 miesiącu życia. Kolejne w wieku 3 lat oraz przed pójściem do szkoły.

Osobom dorosłym zaleca się wykonywanie badania wzroku minimum co 2 lata, a po 60 roku życia raz do roku. Natomiast użytkownicy soczewek kontaktowych powinni kontrolować swoje oczy co pół roku.

Lampa szczelinowa jest to specjalny mikroskop z bardzo mocnym źródłem światła, dzięki któremu lekarz okulista może uwidocznić wiele różnych struktur w obrębie oka pacjenta, niewidocznych w inny sposób. Do badania nie jest wymagane praktycznie żadne przygotowanie. Chociaż warto zaznaczyć, iż pełne badanie, obejmujące dokładne badanie dna oka, wymaga zakropienia oczu specjalnymi kroplami, które powodują rozszerzenie źrenic. Z pozoru nie komplikuje to samego badania, warto jednak pamiętać o tym, że wzrok po takim badaniu nie wraca od razu do normy, co uniemożliwia powrót z takiej wizyty samochodem (oczywiście w roli kierowcy).

Przebieg samego badania rozpoczyna się od tego, że lekarz prosi pacjenta o zajęcie miejsca przy lampie szczelinowej - naprzeciwko lekarza. Następnie należy umieścić brodę w wyznaczonym do tego miejscu i przysunąć czoło do obramowania. Wszystko to odbywa się zgodnie z instrukcjami lekarza prowadzącego badanie. Następnie włącza on lampę, dzięki której może oglądać poszczególne struktury oka, wśród których warto wymienić: twardówkę, rogówkę oraz soczewkę. Po rozszerzeniu źrenic możliwa jest dokładna ocena także siatkówki i nerwu wzrokowego. Takie rozszerzone badanie jest szczególnie przydatne u osób, które są diagnozowane lub mają stwierdzone m.in. przewlekłe nadciśnienie tętnicze, czy jaskrę. Lekarz podczas badania prosi o spoglądanie w określone miejsca (np. na jego ucho), w celu prawidłowej oceny wszystkich struktur oka.

Oczywiście mowa tutaj o wizycie w poradni okulistycznej na koszt państwa. Odpowiedź na to pytanie dla wielu osób może nie być jednoznaczna. Wynika to z faktu, iż aktualnie obowiązujące przepisy zmieniły się w 2015 roku, a więc nie aż tak dawno temu. Niemniej jednak od tego czasu każdy pacjent zgłaszający się po raz pierwszy do poradni okulistycznej musi zgłosić się do niej ze skierowaniem. Na stronie internetowej NFZ można znaleźć informację, iż takie skierowanie mają prawo wystawić lekarz POZ lub inny lekarz udzielający świadczeń w ramach ważnej umowy z NFZ. Oznacza to, że jeśli mamy problemy ze wzrokiem lub inne dolegliwości mogące mieć wpływ na oczy, powinniśmy zgłosić się w pierwszej kolejności do naszego lekarza rodzinnego. W przypadku, kiedy nie będzie on w stanie nam pomóc, powinien wystawić skierowanie do lekarza okulisty. Przytoczone wyżej zasady otwierają jeszcze możliwość wystawiania skierowań dla lekarzy innych specjalności, do których pacjent uczęszcza na wizyty w ramach NFZ. Oznacza to, że np. kiedy laryngolog, czy neurolog uzna, że nasz problem wymaga konsultacji lub leczenia specjalistycznego ze strony okulisty, również może wystawić takie skierowanie.

Standardowe badanie pod kątem doboru metody korekcji wzroku wykonują także optometryści w ramach funkcjonowania salonów optycznych, w tym także salonów Kodano Optyk. W takim przypadku skierowanie od lekarza POZ nie jest potrzebne.

Charakter wizyty u okulisty w dużej mierze zależy od tego, czy jest to pierwszorazowa wizyta, czy już kolejna, a także od postawionej diagnozy lub etapu diagnostyki. Warto jednak wiedzieć jak powinna wyglądać pierwszorazowa wizyta, gdyż każda kolejna może zostać rozszerzona o inne badania, co zostanie wyjaśnione przez Twojego lekarza okulistę. Po wejściu do gabinetu lekarz zapozna się z dostarczonym przez Ciebie skierowaniem oraz rozpocznie wywiad lekarski. Podczas niego skupi się głównie na dolegliwościach związanych z oczami, ale zapyta również o pozostałe choroby przewlekłe, dolegliwości, przebyte hospitalizacje, operacje, uczulenia, czy uzależnienia.

Bardzo ważne jest, aby rozmawiać z lekarzem szczerze i niczego nie zatajać, gdyż pozornie niezwiązane z oczami choroby (takie jak np. nadciśnienie tętnicze) mogą mieć kluczowe znaczenie w kontekście zgłaszanych przez Ciebie dolegliwości. Dalsza część wizyty będzie się składała z pełnego badania okulistycznego, w skład którego wchodzi kontrola ostrości wzroku prowadzona za pomocą tablicy Snellena oraz badania wykonywane za pomocą specjalnej aparatury (m.in. badanie lampą szczelinową, kontrola ciśnienia wewnątrzgałkowego). W zależności od problemu, z którym się zgłaszasz - może okazać się, iż okulista nie będzie w stanie postawić od razu diagnozy po takiej wizycie. W celu uzyskania dokładnego rozpoznania może on zlecić np. badanie komputerowe oka (OCT), czy badanie pola widzenia. Zazwyczaj te badania wykonuje się podczas odrębnych wizyt.

Tak, wada wzroku może występować tylko w jednym oku. Wówczas w przypadku korekcji soczewkami kontaktowymi stosuje się tylko jedną soczewkę zakładaną na oko obarczone wadą wzroku. W korekcji okularowej na oko bez wady wzroku zakłada się szkło o wartości 0 inaczej zapisywanej jako „plan”.

Tak, często dzieje się tak, że z upływem czasu wada wzroku się pogłębia. Przykładowo krótkowzroczność osiowa zwiększa się wraz ze wzrostem gałki ocznej, który trwa średnio do ok. 21 r. ż. W nadwzroczności, z powodu słabnącej z wiekiem akomodacji wada ta staje się coraz bardziej odczuwalna, szczególnie na bliskie odległości i może wymagać coraz wyższej korekcji. Inną, szczególną odmianą wady wzroku, która z wiekiem ulega pogłębieniu jest prezbiopia. Osoby po 40 r.ż. potrzebują dodatkowej korekcji na bliskie odległości, która rośnie stopniowo średnio co 5 lat o +0,5 Dioptrii.

Chociaż wada wzroku może z czasem się pogłębiać to istnieją pewne sposoby na spowolnienie tego procesu polegające m.in. na:

• regularnym kontrolowaniu oczu i noszeniu odpowiedniej korekcji adekwatnej do wady wzroku,
• przestrzeganiu zasad higieny pracy wzrokowej: czytanie w pozycji siedzącej, odpowiedni dystans przy pracy z bliska (nie mniejszy niż 40 cm), dobre oświetlenie miejsca pracy,
• stosowaniu zasady 20-20-20 podczas długotrwałej pracy z bliska, która polega na robieniu przerwy od pracy co 20 minut, podczas której należy patrzeć na odległy o minimum 6 metrów (20 stóp) punkt przez 20 sekund,
• zwiększeniu aktywności fizycznej i ilości czasu spędzanego na świeżym powietrzu,
• prowadzeniu higienicznego trybu życia i właściwego odżywiania (dieta bogata w witaminy A, C i E, kwasy omega-3, luteinę, cynk oraz antocyjany).

Wysoka wada wzroku jest to wada, która przekracza - w zależności od jej rodzaju - pewną wielkość. Przyjmowane są różne skale, jednak zazwyczaj w przypadku krótkowzroczności jest to wada powyżej -8,00 dioptrii, natomiast w przypadku nadwzroczności +5,00 dioptrii. Według innych klasyfikacji wada przekraczająca wartość +/-6,00 dioptrii jest wadą wysoką. U astygmatyków na stopień zaawansowania wady wpływ ma między innymi to, z jaką inną wadą współistnieje astygmatyzm.

Niegdyś korekcja wysokich wad wzroku była możliwa jedynie przy użyciu okularów. Dzięki rozwojowi nowych technologii współczesne soczewki kontaktowe umożliwiają korekcję wad o wartości sięgającej nawet 35 dioptrii. Zazwyczaj soczewki kontaktowe o wysokich, niestandardowych wartościach są dostępne do noszenia w trybie rocznym.

Najlepszym sposobem korekcji dużych wad wzroku są soczewki kontaktowe, które zapewniają:

• dobrą jakość widzenia w każdym kierunku spojrzenia (soczewki poruszają się na oczach wraz z ich ruchem),
• niczym nieograniczone szerokie pole widzenia,
• bardziej naturalny obraz widzianych przedmiotów,
• naturalny wygląd oczu niezdradzający istnienia dużej wady wzroku,
• wygodę i pełną swobodę ruchów.

Dla porównania, szkła w okularach korekcyjnych wraz ze wzrostem mocy stają się coraz grubsze i cięższe, wizualnie powiększają (moce plusowe) lub pomniejszają (moce minusowe) oczy, a z powodu aberracji zapewniają dobrą jakość widzenia tylko w centralnej/środkowej części, na brzegach obraz jest zniekształcony.

Soczewki kontaktowe posiadają parametry optyczne, które umożliwiają skorygowanie praktycznie każdej wady wzroku. Najczęściej stosuje się je w przypadku korekcji takich wad jak: krótkowzroczność (miopia), dalekowzroczność (nadwzroczność), astygmatyzm oraz prezbiopia (starczowzroczność). Pozwalają korygować wady od -35,00 do +35,00 D. W przypadku astygmatyzmu wykorzystywane są soczewki toryczne, natomiast w prezbiopii soczewki multifokalne (progresywne). Jest to wygodna alternatywa dla korekcji wzroku tradycyjnymi okularami.

Krótkowzroczność z reguły jest dziedziczna, chociaż na jej występowanie wpływ mają również czynniki środowiskowe, takie jak długotrwała praca z bliska.

Szczególnym rodzajem krótkowzroczności jest krótkowzroczność zwyrodnieniowa (wysoka, powyżej -6,0 Dioptrii), która jest uwarunkowaną genetycznie, postępującą degeneracyjną chorobą oka. Z powodu nadmiernego wydłużenia gałki ocznej na dnie oka pojawiają się zmiany zwyrodnieniowe, zarówno w siatkówce, błonie naczyniowej, tarczy nerwu wzrokowego jak i w twardówce. Jest istotnym czynnikiem ryzyka jaskry, chorób plamki, zmian zwyrodnieniowych obwodu siatkówki powodujących jej odwarstwienie. Nieleczona, z powodu powikłań, może doprowadzić nawet do utraty widzenia.

Efekt 3D jest możliwy do zobaczenia tylko przez osoby z prawidłowym widzeniem obuocznym, którego warunkiem jest: prawidłowa budowa oczu i ich refrakcja lub odpowiednio wyrównana wada wzroku, prawidłowe ustawienie oczu oraz sprawne działanie mięśni gałkoruchowych.

Osoby z zezem, niedowidzeniem, wysoką różnowrocznością, ekscentryczną fiksacją, nieprawidłową korespondencją siatkówkową niestety nie są w stanie dostrzec tego efektu.

Typowym objawem skurczu akomodacji jest problem z ostrym widzeniem przy przenoszeniu wzroku z przedmiotów blisko położonych na przedmioty odległe. Widzenie w dal staje się wyraźne dopiero po chwili. Problemom tym zwykle towarzyszy ból głowy i oczu.

Stałe i nadmierne napięcie akomodacji prowadzi również do powstania krótkowzroczności pozornej będącej odwracalną postacią krótkowzroczności. Z czasem jednak przestaje być ona odwracalna i ostatecznie prowadzi do wzrostu długości osiowej gałki ocznej (krótkowzroczność osiowa).

Powierzchowne ciała obce, które dostały się na spojówkę lub rogówkę można usunąć np. nawilżonym wacikiem, rogiem chusteczki lub przez płukanie oka. Ciała obce, które wbiły się w rogówkę wymagają interwencji lekarza, który po znieczuleniu oka wydobywa je za pomocą igły. Należy pamiętać, że nawet powierzchowne ciała obce mogą spowodować otarcia lub zadrapania rogówki, dlatego zawsze po ich usunięciu zaleca się wizytę u okulisty, który określa czy konieczne jest zastosowanie dodatkowych środków farmakologicznych (antybiotyk).

Odczucie zmęczenia oczu może przytrafić się praktycznie każdemu, np. podczas prowadzenia pojazdu na długich dystansach, przebywania przez długi czas przed ekranem komputera czy telefonu, czy wielogodzinnego czytania książki. Niemniej jednak u osób noszących soczewki kontaktowe zmęczenie oczu może zwiastować np. rozwijające się zakażenie oka lub świadczyć o niewłaściwie dobranych soczewkach. Z tego powodu pierwszą czynnością, którą należy zrobić w takiej sytuacji, jest zdjęcie soczewek kontaktowych z oczu oraz zastosowanie kropli tzw. sztucznych łez. Po tych czynnościach oczy powinny stosunkowo szybko się zregenerować.

W przypadku częstego występowania takiego odczucia należy zgłosić ten problem swojemu lekarzowi okuliście. Może okazać się, że sposobem na pozbycie się tego objawu jest zmiana soczewek kontaktowych na inne, które będą lepiej dostosowane do Twoich oczu. Warto również wspomnieć o tym, iż uczucie zmęczenia oczu może występować również bez noszenia soczewek, przy czym można temu zapobiegać przez częste mruganie czy robienie sobie przerw podczas wyczerpujących dla oczu czynności.

Przekrwienie twardówek jest dość częste i może być spowodowane wieloma różnymi przyczynami, np. alergią, zmęczeniem oczu, podrażnieniem, ale również w przebiegu infekcji oczu. Oprócz zaczerwienienia oczy mogą swędzieć, boleć, łzawić lub wykazywać nadmierną suchość. Jeśli jesteśmy użytkownikami soczewek kontaktowych, to jedną z pierwszych czynności, jakie należy wykonać po zaobserwowaniu zaczerwienienia twardówek, jest zdjęcie soczewek z powierzchni oczu.

Dobrze jest również zastosować specjalne krople zwane sztucznymi łzami, celem nawilżenia powierzchni oczu. Warto jest również zrobić sobie kilka dni przerwy w noszeniu soczewek oraz częściej przepłukiwać oczy przeznaczonymi do tego preparatami lub roztworem soli fizjologicznej. Czasami wystarczy zmienić swoje nawyki podczas pracy przy komputerze (robienie przerw, częste mruganie, odpowiednie warunki oświetlenia), aby zminimalizować tę przyczynę czerwonych oczu. W przypadku, kiedy objawy nie ustępują, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza okulisty.

Praca przed komputerem to dla wielu osób codzienność. Warto zastanowić się, w jaki sposób możemy zmniejszyć negatywny wpływ wpatrywania się w ekran komputera na nasz wzrok. Pierwszą bardzo ważną czynnością jest robienie sobie przerw w pracy. Absolutnym minimum jest 10-minutowa przerwa podczas godzinnego czasu pracy. Nie jest to wiele, a dla naszych oczu może przynieść znaczną ulgę. Wśród pozostałych wskazówek, które powinniśmy zastosować podczas pracy przy komputerze, są: ustawienie odpowiednich parametrów wyświetlacza, zminimalizowanie odblasków świetlnych oraz stosowne oświetlenie miejsca pracy.

Wśród parametrów monitora, na którym pracujemy, powinniśmy przede wszystkim zmodyfikować jasność ekranu (tak, żeby odpowiadał mniej więcej jasności otoczenia), rozmiar i kontrast (tutaj najważniejsza jest nasza wygoda) oraz temperaturę barw (zasadniczo obniżenie temperatury wyświetlanych barw zmniejsza natężenie światła niebieskiego, które w głównej mierze powoduje zmęczenie oczu). W kwestii oświetlenia bardzo ważne jest, aby nie było ono ani zbyt jasne, ani zbyt ciemne. Zazwyczaj najlepiej sprawdza się takie światło, którego spektrum jest podobne do światła słonecznego.

Okularami korygujemy takie wady wzroku jak:

• krótkowzroczność - wada refrakcji polegająca na tym, że układ optyczny skupia światło przed siatkówką, co powoduje niewyraźne, rozmyte widzenie do dali;
• nadwzroczność - występuje, gdy światło wpadające do gałki ocznej skupia się za siatkówką;
• astygmatyzm - wada związana z zaburzeniem symetrii obrotowej oka. Światło wpadające do gałki ocznej skupia się w dwóch prostopadłych do siebie płaszczyznach powodując rozmyte, nieostre, czasami podwójne widzenie. Pacjenci zazwyczaj mylą litery: “C” z “O”, “S” z “8”, “O” z “D”. Astygmatyzmowi często towarzyszy krótkowzroczność lub nadwzroczność.

Krótkowzroczność, dalekowzroczność oraz astygmatyzm koryguje się przy pomocy okularów korekcyjnych oraz soczewek kontaktowych.

Szkła okularowe dzielimy na jednoogniskowe, dwuogniskowe i wieloogniskowe. Soczewki jednoogniskowe posiadają jedną moc rozłożoną po całej powierzchni soczewki. Są to okulary albo do dali, albo do bliży. Szkła dwuogniskowe charakteryzują się rozłożeniem dwóch mocy optycznych w soczewce, co zapewnia użytkownikowi dobre widzenie na dwie odległość np. do dali i do bliży. Soczewki wieloogniskowe posiadają więcej niż dwie moce zawarte w soczewce. Najczęściej są to okulary progresywne, które posiadają trzy różne moce optyczne. Umożliwiają widzenie z każdej odległości: dal, komputer, bliż.

Najczęściej spotykane na rynku optycznym są soczewki jednoogniskowe, biurowe, bifokalne, progresywne oraz relaksacyjne.

Wymiana szkieł okularowych może być spowodowana różnymi czynnikami. Najczęściej wymienia się soczewki okularowe podczas badań wzroku. Specjaliści zalecają badania wzroku co 2 lata lub co 1 rok. W momencie, gdy pacjent odczuwa spadek ostrości wzroku oraz dyskomfort powinien udać się jak najszybciej do specjalisty.

Częstość wymiany szkieł zależy od zmiany mocy, zarysowań soczewki, starcia antyrefleksu oraz ogólnego zużycia się okularów. Najczęściej pacjenci wymieniają okulary średnio co dwa lata.

Wyróżniamy następujące powłoki soczewek okularowych:

• powłoka antyrefleksyjna - standardowa powłoka spotykana prawie w każdych okularach. Eliminuje odbicia światła jakie powstają przy przejściu przez soczewkę;
• powłoka oleofobowa - powoduje mniejsze gromadzenie się kurzu, drobinek na powierzchni soczewki oraz chroni przed zabrudzeniem tłustymi osadami;
• powłoka hydrofobowa - sprawia, że powierzchnia szkieł jest śliska, co powoduje, że krople wody spływają po soczewce, a nie rozmazują się;
• powłoka z filtrem światła niebieskiego (Blue Blocker) - posiada niebieski lub zielony kolor antyrefleksu. Zatrzymuje część światła niebieskiego emitowanego przez urządzenia elektroniczne: telefon, komputer, telewizor, tablet oraz sztuczne oświetlenie;
• powłoka UV - zatrzymuje szkodliwe promieniowanie słoneczne chroniąc wzrok przed chorobami oczu związanymi z ekspozycją na światło;
• powłoka dla kierowców - najczęściej posiada miedziany/czerwony kolor odbicia. Powoduje wyraźne, komfortowe widzenie, niweluje odblaski, poprawia kontrast i jakość widzianego obrazu w różnych warunkach atmosferycznych.